
60
Het antwoord is eenvoudig: Drie of meer tonen die tezamen worden gespeeld vormen een
akkoord. (Twee tonen die tezamen worden gespeeld vormen een “interval” - een interval is de
afstand tussen twee verschillende tonen. Dit wordt ook wel aangeduid met “harmonie”.) Afhan-
kelijk van de intervallen tussen de drie of meer tonen klinkt een akkoord mooi, duf of dissonant
klinken.
De schikking van de tonen in het voorbeeld links - een drieklank -
brengt een prettig, harmonieus geluid voort. Drieklanken bestaan uit
drie noten en zijn de meest fundamentele en algemene akkoorden in
de meeste muziek.
In deze drieklanken is de laagste toon de grondtoon. De grondtoon is de belangrijkste noot in
het akkoord, aangezien deze het geluid harmonisch verankert door de “(grond)toon” te bepalen
en als zodanig de basis te vormen voor de manier waarop we de andere tonen in het akkoord
horen.
De tweede noot in dit akkoord is vier halve tonen hoger dan de eerste en de derde is drie halve
tonen hoger dan de tweede. Als we onze grondtoon constant houden en deze tonen een halve
toon omhoog of omlaag (kruis of mol) wijzigen, ontstaan er vier verschillende akkoorden.
Vergeet niet dat we ook de “manier waarop we een akkoord aanslaan” kunnen wijzigen - door
de volgorde van de tonen te wijzigen (“omdraaiïngen”) of door dezelfde noten te spelen, maar
in verschillende octaven - zonder de basis van het akkoord zelf te wijzigen.
Mooi klinkende harmonieën kunnen op deze manier gemaakt worden. Het gebruik van interval-
len en akkoorden is één van de belangrijkste elementen van muziek. Afhankelijk van de ge-
bruikte akkoorden en de volgorde waarin zij gerangschikt worden, creëert u de gewenste “fee-
ling” in de muziek.
WAT IS EEN AKKOORD?
AUTOMATISCHE BEGELEIDING — DE STIJL MODE
Ommedraai voorbeelden voor de C toets
G
E
C
C
G
E
E
C
G
Majeur
akkoord
(ex. C)
Mineur
terts
Majeur
terts
Mineur
akkoord
(ex. C
m)
Majeur
terts
Mineur
terts
overmatig akkoord
(ex. C
aug)
Majeur
terts
Majeur
terts
Verminderd
akkoord
(ex. C
dim)
Mineur
terts
Mineur
terts
Komentáře k této Příručce